بررسی اثربخشی آموزش مدیریت زمان ‌بر کیفیت زندگی، تعلل رفتار و تصمیم‌گیری دانش آموزان پسر متوسطه دوم

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مدیریت زمان ‌بر کیفیت زندگی، تعلل رفتار و تصمیم‌گیری دانش آموزان متوسطه دوم بود. طرح این تحقیق نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان متوسطه دوم شهر اسلامشهر در سال تحصیلی 96-97 بود. نمونه تحقیق شامل 30 نفر (15 گروه کنترل و 15 نفر آزمایش) از دانش آموزان بود که به روش نمونه­گیری هدفمند انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه کیفیت زندگی (1989)، اهمال‌کاری سولومون و راث بلوم (1984) و پرسشنامه کیفیت تصمیم‌گیری اخباری زاده (1394) استفاده شد. پس از اجرای پیش‌آزمون، برنامه آموزشی مدیریت زمان طی 8 جلسه 90 دقیقه‌ای (دو جلسه در هفته) به گروه آزمایش ارائه گردید. پس از پایان آموزشی مدیریت زمان، از هر دو گروه پس‌آزمون گرفته شد. برای تحلیل داده‌ها از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزشی مدیریت زمان بر کیفیت زندگی، تعلل رفتار و تصمیم‌گیری دانش آموزان متوسطه دوم اثربخش بوده است (05/0> P).